Συνέντευξη της Υφυπουργού Μακεδονίας Θράκης Κατερίνας Νοτοπούλου στην «Εφημερίδα των Συντακτών» και στο δημοσιογράφο Απόστολο Λυκεσά.
● Αναμένατε το μέγεθος της προσωπικής επίθεσης από τη στιγμή που δεχθήκατε τη θέση υπουργού; Τι σας πλήγωσε περισσότερο ως πολιτικό και ως γυναίκα;
Δεν βρέθηκα και προ εκπλήξεως. Οι επιθέσεις τους τελευταίους μήνες είναι ό,τι έχει απομείνει σε έναν πολιτικό κόσμο που έχει ξεμείνει από όραμα. Ξεκινούν από προπηλακισμούς στον Γιάννη Μπουτάρη και φτάνουν σε δολοφονίες χαρακτήρων.
Βεβαίως ένα σάστισμα το παθαίνεις όταν συμβαίνει σε σένα, όσο κι αν καταλαβαίνεις ότι η επίθεση δεν είναι προσωπική αλλά πολιτική. Εκείνο που με ανησυχεί είναι η κατάντια των μέσων που επιστρατεύουν αντί να αρθρώσουν πολιτικά επιχειρήματα. Και ακόμα περισσότερο ανησυχώ που εθίζουν συμπολίτες μας σε αυτόν τον αρρωστημένο τρόπο. Ως γυναίκα με ενόχλησε η δειλία τους. «Αυτή είναι εύκολος στόχος, νέα, γυναίκα, βαράτε την». Προβλεπόμενοι…
- Θα προχωρήσετε σε δικαστικά μέτρα;
Οχι. Αλλά τα fake news έχουν εξελιχθεί στην κοινωνική μάστιγα της εποχής. Επομένως θα πρέπει να αναλάβουμε όλοι τις ευθύνες μας. Θα πρέπει να αναλάβουμε δράσεις, θα το συζητήσουμε και με τους άλλους υπουργούς και η έγκυρη δημοσιογραφία να αναλάβει τις ευθύνες της.
- Η εμπειρία σας ως διευθύντριας του πρωθυπουργικού γραφείου στη Βόρεια Ελλάδα βοήθησε να αντέξετε τις επιθέσεις; Και τι θα γίνει με το πρωθυπουργικό γραφείο; Θα καταργηθεί ή θα εξακολουθήσει να υπάρχει με άλλον στη θέση σας;
Α, έχω προϋπηρεσία στο μπούλινγκ! Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί στη χώρα μας υπάρχει έντονη απαξία προς τους νέους ανθρώπους. Από τη μία θέλουμε νέους και άφθαρτους, από την άλλη αυτό είναι μεμπτό.
Το πρωθυπουργικό γραφείο παραμένει αναγκαία δομή. Το έχουν εκτιμήσει όλοι οι φορείς που συνεργαστήκαμε. Θα συνεχίσει να υπάρχει στελεχωμένο άρτια και σε ενισχυμένη συνεργασία με το ΥΜΑΘ.
Βάζουμε ψηλά τον πήχη γιατί είναι αυξημένες και οι απαιτήσεις της Μακεδονίας και της Θράκης.
- Γνωρίζετε τον/την «αντικαταστάτη/-τριά» σας;
Θα το ανακοινώσει ο πρωθυπουργός.
- Δεν «φοβάστε» ότι όποιος αναλάβει το γραφείο θα σας «ψαλιδίζει», όπως έλεγαν ότι κάνατε εσείς στην κ. Κόλλια- Τσαρουχά;
Λέγονταν πολλά, αλλά όχι από εμένα ή την κ. Τσαρουχά, με την οποία είχαμε άριστη συνεργασία. Αλίμονο αν φοβόμασταν τη βοήθεια ή τη συμπληρωματικότητα στη δουλειά μας.
- Είστε από μικρή ενταγμένη στην Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ. α) Τι απαντάτε στο σχόλιο ότι είστε «παιδί του κομματικού σωλήνα»; β) Πόσο μέσα σας και στα προτάγματά σας, τα εφηβικά όνειρα και πιστεύω «έσπασαν» πάνω στον τοίχο της πραγματικότητας; Τι διαψεύσθηκε και τι είναι ζωντανό ακόμη;
Παιδί του κομματικού σωλήνα δεν υπήρξα. Η κοινωνική μου ζωή δεν ήταν ούτε είναι κεκλεισμένων των θυρών. Αλλά τα τελευταία χρόνια όντως ζω με μεγάλη ένταση μες στην πολιτική. Ανήκω στη γενιά που βρέθηκε όμηρος της εποχής της.
Η δική μας πραγματικότητα δεν είχε περιθώρια να ονειρευτεί έναν καλύτερο κόσμο, αλλά να περισώσει ό,τι μπορούσε.
Από τον ίδιο της τον εαυτό, αλλά και ανθρώπους χωρίς φαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς φαγητό, πρόσφυγες πολέμου, θύματα του ρατσισμού…
Οντως είχαμε μετωπική σύγκρουση με την πραγματικότητα. Μας έμεινε οργή και το πάθος για μια δίκαιη ζωή. Τώρα πια μπροστά μας είναι η δυνατότητα…
- Τι σκέφτεστε όμως αναλογιζόμενη ότι από «δράστρια» ακτιβιστικών ενεργειών τώρα θα είστε αυτή που θα εισπράττει ως υπουργός δίκαιες ή και άδικες διαμαρτυρίες από εργαζομένους, κοινωνικές ομάδες ή συλλογικότητες;
Μου λείπει πολύ η ακτιβιστική δράση. Θεωρώ ότι τα κινήματα είναι αναγκαία και δηλώνουν πολιτική υγεία. Η δουλειά μιας κυβέρνησης έχει άλλους κανόνες λειτουργίας. Και οι διαμαρτυρίες των εργαζομένων είναι υγεία αν δεν χειραγωγούνται από κατευθυνόμενο γραφειοκρατικό συνδικαλισμό.
Πάντως, καλύτερα να υπάρχουν κινητοποιήσεις εργαζομένων από κινητοποιήσεις ακροδεξιών ή νεοναζί.
Μακάρι ο κόσμος της εργασίας να προσανατολιστεί σε αυτά που τον αφορούν και όχι σε όσα η αντιπολίτευση προσπαθεί να επιβάλει ως σημαντικά.
- Η τοποθέτηση ενός προσώπου σε θέση υπουργού ποτίζει πάντα το δεντράκι της θεμιτής πολιτικής φιλοδοξίας. Με δεδομένο ότι δεν θα προτιμούσατε τη θέση της «πολιτικής γλάστρας», πώς ορίζετε σήμερα τις φιλοδοξίες σας σε ό,τι αφορά το πολιτικό στίγμα που θέλετε να δώσετε;
Ε, είμαι νέα για να μην έχω άλλα όνειρα πέραν του κυβερνητικού τίτλου, όσο σημαντικός και να είναι αυτός. Τον φέρω με περηφάνια, αλλά διαβάζουμε και κανέναν ποιητή ή συγγραφέα (σημ.: διευκρινίζει ότι διαβάζει Τίτο Πατρίκιο, αλλά αναφέρεται και σε εμβληματικές προσωπικότητες των γραμμάτων της Θεσσαλονίκης: Μ. Αναγνωστάκη, Ζ. Καρέλλη, Ν. Χριστιανόπουλο) να μας κρατά το χαλινάρι. Εχετε δίκιο, πολλά κινδυνεύει ο άνθρωπος να πάθει.
Ομως έζησα προσωπικά συμβάντα που ταρακούνησαν συθέμελα τις βεβαιότητές μου.
Υπάρχουν άλλα, πολύ πιο σημαντικά από τις πολιτικές φιλοδοξίες. Το πολιτικό μου στίγμα επηρεάζεται σημαντικά από την ιστορία της περιοχής μου, που με αφορμή τη γεωφυσική της θέση την πότισαν τοξικότητα.
Δημοκρατικό μέτωπο, λοιπόν, με λογική, χωρίς φανταστικούς εχθρούς, χωρίς φαντάσματα του παρελθόντος, για να έχουμε μια καλύτερη ζωή.
- Τι διαφορετικό νομίζετε ότι μπορείτε να κάνετε από τους προκατόχους σας σε ένα υπουργείο με μηδενικές αρμοδιότητες και ελάχιστους πόρους; Θα συνεχίσετε την πολιτική χρηματοδοτήσεων συλλόγων, εκκλησιών και μοναστηριών, ενδεικτικές περιπτώσεις του παλαιοκομματισμού και της μικροπολιτικής στη Βόρεια Ελλάδα και για πολλούς η θερμοκοιτίδα του ακροδεξιού εθνικισμού;
Νομίζω, η προηγούμενη τοποθέτησή μου απαντά στην ουσία αυτής της εύστοχης ερώτησης. Δεν ασχολήθηκα ακόμη με το σκέλος του προϋπολογισμού του ΥΜΑΘ.
Εδώ έχουμε να παλέψουμε κατά της ανασυγκρότησης του παρακράτους, υπάρχουν ξανά τέτοια φαινόμενα. Και στη Μυτιλήνη έχει ξυπνήσει το φίδι του παρακράτους από άλλες αιτίες.
Εχουμε να παλέψουμε κατά της ρητορικής του μίσους, να αντιμετωπίσουμε τον σκοταδισμό. Αυτή είναι σπουδαία αρμοδιότητα και αποστολή. Και δύσκολη. Αυτό με ανησυχεί.
Γι’ αυτό μιλάω για την αναγκαιότητα δημιουργίας ενός δημοκρατικού μετώπου μέσα από συμμαχίες και καλές συνεργασίες.
- Αυτό είναι υπονοούμενο για τη συνεργασία με τον Γιάννη Μπουτάρη;
Δεν είναι υπονοούμενο, είναι γνωστό διά στόματος πρωθυπουργού ότι καλούμε όλο τον προοδευτικό κόσμο να συμπορευθεί σε ένα δημοκρατικό μέτωπο.
Ειδικά σε αυτή την πόλη πρέπει να περιφρουρήσουμε τη δημοκρατία, να διώξουμε κάθε ίχνος σκοταδισμού. Και σ’ αυτή τη μάχη προΐσταται ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης.
- Είχατε καλή συνεργασία με τον δήμαρχο;
Είχαμε συνεργασία, συμφωνίες και διαφωνίες και συγκρούσεις. Η πόλη αλλάζει και προσωπικά πιστεύω ότι αλλάζει μόνο μέσα από συνεργασίες.
- Με τις χρηματοδοτήσεις του ΥΜΑΘ δεν απαντήσατε τι θα γίνει;
Ολα θα επανεξεταστούν.
- Η πολιτική παραφιλολογία σάς θέλει να ανήκετε στην «ομάδα των 53» του ΣΥΡΙΖΑ. Ποια η θέση σας σχετικά με τα ανοίγματα του ΣΥΡΙΖΑ στην Κεντροαριστερά και την Κεντροδεξιά;
Δεν είναι κρυφό ότι είχα υπογράψει το αρχικό κείμενο των «53». Η κυβέρνηση κουβαλά μεγάλο ιστορικό βάρος.
Εχουμε όχι μόνο να στηρίξουμε μια κοινωνία που τραυματίστηκε σοβαρά με ποικίλους τρόπους, αλλά να επαναφέρουμε στην καθημερινότητά μας ανθρώπινες αρχές και αξίες για να αντιμετωπίσουμε την επικίνδυνη ακροδεξιά ρητορική που αναβιώνει η αντιπολίτευση. Πρυτανεύει μια αίσθηση καθήκοντος.
Με αυτή την έννοια συντάσσομαι και κατανοώ τις πρόσφατες πολιτικές συμμαχίες. Οι συμμαχίες γίνονται σε μια ειλικρινή προγραμματική βάση με τις προοδευτικές δυνάμεις του τόπου.
Οσον αφορά το κόμμα, οι ομάδες του αντιστοιχούν στις αγωνίες της κοινωνίας. Η πολιτική διεκδίκηση είναι ένδειξη υγείας, είναι πολιτική δράση.
- Η πόλη γιορτάζει άλλη μία ΔΕΘ στη σκιά των κινητοποιήσεων σχετικά με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Καθώς υπάρχει αναζωπύρωση του εθνικισμού και ακροδεξιές ομάδες έχουν προβεί ήδη σε χτυπήματα, ανησυχείτε για τυχόν έκτροπα σήμερα; Τι απαντάτε στους καλοπροαίρετους που υποστηρίζουν ότι αυτή είναι μια κακή συμφωνία και ποια η απάντηση στους ακροδεξιούς;
Σεβόμαστε απολύτως την ελευθερία της έκφρασης ή τη διαμαρτυρία ως αναφαίρετα κοινωνικά δικαιώματα. Και κατανοούμε τις αγωνίες των πολιτών ιδιαίτερα εδώ στη Μακεδονία. Πιστεύουμε ωστόσο πως πρόκειται για μια διπλωματική επιτυχία, για μια πραγματικά καλή συμφωνία, προϊόν ειρηνικού συμβιβασμού.
Ας μπω στην ουσία. Ποια η ανησυχία των συμπολιτών μας; Εάν η Μακεδονία είναι ελληνική; Μα ακριβώς αυτό κατοχυρώθηκε. Η γειτονική χώρα θα ονομάζεται Βόρεια Μακεδονία – έναντι όλων και για όλες τις χρήσεις, erga omnes.
Προβλέπει τη μη αμφισβήτηση των συνόρων, η γλώσσα παύει να είναι αυτοτελής αλλά ανήκει στην οικογένεια των νότιων σλαβικών, καταργούνται οι μειονότητες, δεν μιλάμε σε καμία περίπτωση για μακεδονικό έθνος! Θα αναγράφεται δίπλα στην υπηκοότητα υποχρεωτικά το «πολίτης της Βόρειας Μακεδονίας».
Στη διεθνή διπλωματία οι συμφωνίες είναι προϊόν συμβιβασμού. Η συμφωνία αυτή διαφυλάσσει το εθνικό μας συμφέρον και την ιστορία μας. Και θα έχει πολλαπλά οφέλη και για τη Μακεδονία και τη Θράκη.
Η κυβέρνηση ακολουθεί πολιτική φιλίας και ειρήνης στα Βαλκάνια. Και η Θεσσαλονίκη έχει μεγάλη, φωτεινή ιστορία. Με αυτή θα πορευτούμε, αυτή θα έχουμε πυξίδα.
Εχετε κάνει ένα εκτενές ρεπορτάζ στην εφημερίδα σε σχέση με τα συλλαλητήρια. Υπάρχει προσπάθεια αναμόχλευσης του θυμικού.
Εδώ φαίνεται «περίεργη» η στάση της Ν.Δ., καθώς όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι ο ορθός λόγος ούτε τραμπουκίζει ούτε φορά χλαμύδες και περικεφαλαίες.
Αν κάποιοι λοιπόν κάνουν πατριδοκαπηλία και σπέκουλα, θεριεύουν έτσι τον εθνικισμό που όλοι ξέρουμε πού έχει οδηγήσει.
Αν η Ν.Δ. και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. προσδοκούν πολιτικά οφέλη κλείνοντας το μάτι στην Ακροδεξιά, ε, ας ξέρουν ότι κουβαλάνε τον σκορπιό στην πλάτη.
