|
«Δεν έχει σχέδιο η ΕΠΟ…»
Συνέδεσε το όνομά του με το μεγαλύτερο επίτευγμα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, την κατάκτηση του Euro της Πορτογαλίας. Ο λόγος για τον νυν υπουργό Μακεδονίας – Θράκης, Γιώργο Ορφανό, ο οποίος υπηρέτησε επί μία τριετία (2004-2007) τον ελληνικό αθλητισμό από το αρμόδιο τμήμα του υπουργείου Πολιτισμού.
Ως πρώην υφυπουργός Αθλητισμού, λοιπόν, ο κ. Ορφανός σίγουρα έχει ένα λόγο παραπάνω, τόσο σε ότι έχει να κάνει με την άποψη του για το τέλμα στο οποίο βυθίζεται όλο και περισσότερο το ελληνικό ποδόσφαιρο, όσο και για τις προτάσεις που θα μπορούσαν να του δώσουν «φιλί ζωής». Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην «Α», ο υπουργός αναλύει τους, κατά τη γνώμη του, λόγους τούτης της κατρακύλας (επιρρίπτοντας ευθύνες τόσο στην ΕΠΟ όσο και στους ποδοσφαιρικούς παράγοντες) και προτείνει εδώ και τώρα «νυστέρι», μία εκ βάθρων αλλαγή στην υπάρχουσα κατάσταση, προκειμένου να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για το δημοφιλέστερο άθλημα στην Ελλάδα.
Κύριε Ορφανέ, πάει μια δεκαετία από τη στιγμή που αναλάβατε υφυπουργός Αθλητισμού, σε μια εποχή μάλιστα που συνδυάστηκε με μια ευτυχή για το ελληνικό ποδόσφαιρο συγκυρία: την κατάκτηση του Euro. Όλος ο κόσμος τότε (πολιτικών και παραγόντων συμπεριλαμβανομένων) μιλούσε για τις τεράστιες προοπτικές που γεννά για το ελληνικό ποδόσφαιρο αυτός ο μοναδικός άθλος. Αλλά τα γεγονότα κάθε άλλο παρά δικαίωσαν τις προσδοκίες – και τις μεγαλοστομίες. Τι, κατά τη γνώμη σας, «στράβωσε» στην πορεία;
«Η κατάκτηση του EURO 2004 είναι η κορυφαία στιγμή του ελληνικού ποδοσφαίρου, σε εθνικό επίπεδο. Αποτελεί άλλο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των δυνατοτήτων που έχουμε, ως Έλληνες, όταν συνεργαζόμαστε για να πετύχουμε έναν κοινό στόχο: τη νίκη. Από εκεί και πέρα, όμως, η μεγάλη αυτή επιτυχία δεν είχε και συνέχεια. Πιστεύω ότι η ηγεσία του ελληνικού ποδοσφαίρου έπρεπε να συντάξει και εν συνεχεία να εφαρμόσει ένα συνολικό σχέδιο οργάνωσής του. ‘Ενα σχέδιο το οποίο θα αφορούσε τη διοίκησή του, το μοντέλο ανάδειξης νέων ταλέντων, θα ικανοποιούσε με την εφαρμογή αντικειμενικών κανόνων στα όργανα διοίκησης και απόδοσης δικαιοσύνης, εντός και εκτός των γηπέδων, θα στόχευε στην αντιμετώπιση της βίας και ενέπνεε την προοπτική ισχυροποίησης των πρωταθλημάτων μας. Δυστυχώς, μόνο η εθνική άντεξε, όμως η έλλειψη βούλησης για τομές στον χώρο του ποδοσφαίρου από τους διοικούντες είχε ως αποτέλεσμα τη σταδιακή απαξίωση του αθλήματος και την επιστροφή στα πέτρινα χρόνια της εσωστρέφειας».
Η ΕΠΟ παλινδρομεί, λέει και ξελέει, η στάση της Super League είναι αμφιλεγόμενη, οι μεγαλοπαράγοντες αλληλοκατηγορούνται, τον πρώτο λόγο δεν τον έχουν οι αρμόδιοι φορείς αλλά οι ποινικοί εισαγγελείς, και ο κόσμος όλο και απομακρύνεται, μιας και το ελληνικό πρωτάθλημα απέχει παρασάγγας από το να χαρακτηριστεί αξιόπιστο. Αν καταμερίζατε ευθύνες για την κατάσταση, ποιοι θα ήταν στην κορυφή της πυραμίδας, ποιους δηλαδή θεωρείτε εσείς ως βασικούς υπεύθυνους γι’ αυτό το χάλι;
«Περιγράφετε στην ερώτησή σας, με ζοφερό τρόπο, την εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Σίγουρα, τόσο το καλό όσο και το κακό επιμερίζεται σε αυτούς που διοικούν το ποδόσφαιρο. Συνεπώς, η ΕΠΟ, οι παράγοντες, η Super League έχουν τις κεντρικές ευθύνες, διότι το προϊόν που υποστηρίζουν απαξιώνεται συνεχώς. Είναι φανερό ότι ο καθένας τους αγκαλιάζει τα κεκτημένα του, στον χώρο του ποδοσφαίρου, ουσιαστικά όμως δεν ενδιαφέρεται για το ίδιο το ποδόσφαιρο».
Στην Ελλάδα έχουμε χορτάσει, δεκαετίες τώρα, από ευχολόγια, αλλά πάσχουμε από σοβαρές προτάσεις και, κυρίως, την υλοποίησή τους. Εσείς, ως πρώην υφυπουργός, τι θα είχατε κατά νου να προτείνετε για να ξεφύγει το ελληνικό ποδόσφαιρο από τη μιζέρια του;
«Όπως γνωρίζετε, ως υφυπουργός Αθλητισμού είχα σχεδιάσει και υλοποιήσει -νομοθετικά καταρχήν και στη συνέχεια στην πράξη- ένα συνολικό πρόγραμμα αντιμετώπισης των προβλημάτων του αθλητισμού και ιδιαίτερα του ποδοσφαίρου, θέματα που αφορούσαν τη βία, το ντόπινγκ, την αθλητική Δικαιοσύνη (δικαιοδοτικά όργανα), την εκλογή διοικήσεων με τη συμμετοχή όλων των συλλόγων, την αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων των ΠΑΕ, ΚΑΕ και αθλητικών σωματείων. Δυστυχώς, μεταγενέστερες λανθασμένες αποφάσεις ακύρωσαν τον στόχο. Σήμερα, θα πρότεινα μία εκ βάθρων αλλαγή, με πυρήνα εκείνες τις ρυθμίσεις και κατάλληλες μεταβολές, ως εμπειρία των τελευταίων ετών. Όλα αυτά θα μπορούσαν, με αφορμή την κατάθεση του νέου αθλητικού νόμου, να είναι αποτέλεσμα διαβουλεύσεων και ειλικρινούς διάθεσης όλων των μερών που συναπαρτίζουν το ελληνικό ποδόσφαιρο. Βασικός στόχος πρέπει να είναι η ανάπτυξη του ποδοσφαίρου και όχι ο έλεγχος του».
Η εθνική ομάδα ήταν αναμφίβολα την περασμένη δεκαετία η «φωτεινή εξαίρεση» στον κανόνα της κατρακύλας του ελληνικού ποδοσφαίρου, μέχρι και το περασμένο καλοκαίρι κράτησε τη σημαία ψηλά. Αλλά πλέον φαίνεται ότι την πήρε κι αυτήν η μπάλα. Τι θεωρείτε ότι έφταιξε και τι πρέπει να αλλάξει άμεσα για να επανέλθει το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα στον δρόμο των επιτυχιών;
«Η εθνική ομάδα προσβλήθηκε και αυτή από την παρατεταμένη ύφεση που ταλανίζει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Είναι πράγματι άξιο απορίας πώς είναι δυνατόν μια ομάδα που έφτασε στις 16 καλύτερες του κόσμου, πριν από τέσσερις μήνες, να είναι σήμερα ουραγός στα προκριματικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου του 2016. Είναι φανερό ότι η βίαιη μεταβολή στη σύνθεση της εθνικής ομάδος και η επιλογή του κ. Ρανιέρι αποδείχτηκαν ανεπιτυχείς ενέργειες. Απαιτείται γρήγορη απόφαση για το τεχνικό σχήμα, ώστε να υπάρχει χρόνος προετοιμασίας και σχεδιασμός, μέχρι τον Μάρτιο του 2015. Πιστεύω ότι υπάρχουν ακόμα τα περιθώρια, έστω και μέσω μπαράζ, η Εθνική να βρεθεί στα τελικά της Γαλλίας. Ο στόχος είναι δύσκολος, όμως αξίζει τον κόπο».
Τι συμβουλή θα δίνατε, με το χέρι στην καρδιά, στον νυν υφυπουργό κ. Ανδριανό;
«Ο κ. Ανδριανός κατέθεσε για διαβούλευση ένα σχέδιο νόμου που καλύπτει πολλά θέματα στον χώρο του αθλητισμού. Στον χώρο του ποδοσφαίρου, θα αντιμετωπίσει ποικίλες αντιδράσεις απ’ αυτούς που οχυρώνονται σε αυτά που κατέχουν. Απαιτείται υπομονή και σύνεση, κυρίως αποφασιστικότητα, ώστε αυτά που θα πάνε τελικά στη Βουλή, να δημιουργούν προοπτική για τον αθλητισμό και ειδικότερα στον δύσκολο χώρο του ποδοσφαίρου, για τον οποίο συζητούμε. Ελπίζω η κυβέρνηση και οι άνθρωποι του αθλητισμού να δώσουν απαντήσεις στα προβλήματα με το νέο νομοθέτημα».
Τι άλλο θα θέλατε να προσθέσετε γενικότερα για το πολιτικό κλίμα στην Ελλάδα;
«Θεωρώ πως το κλείσιμο της διαπραγμάτευσης με την τρόικα, που είναι και το άμεσο ζητούμενο, θα σηματοδοτήσει μια νέα πορεία για τη χώρα. Βρισκόμαστε στο τέλος του μνημονίου και ήδη τα πρώτα θετικά μηνύματα ανάπτυξης επιτεύχθηκαν το προηγούμενο τρίμηνο. Με βάση λοιπόν αυτά τα δεδομένα, η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα προτίθεται να προχωρήσει σε μέτρα που θα συμβάλουν στην τόνωση της οικονομικής δραστηριότητας, όπως είναι η μείωση της φορολογίας στις επιχειρήσεις από το 2015. Η αρχή της αναστροφής του κλίματος έγινε με την ψήφιση της ρύθμισης για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία και για τα “κόκκινα” δάνεια. Ωστόσο, για να διατηρηθεί αυτή η δυναμική, θεωρώ πως θα πρέπει να αποφύγουμε το ενδεχόμενο της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, με αφορμή το θέμα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Χρειάζεται εθνική συναίνεση, η οποία θα επιτευχθεί μόνο αν αντιληφθούμε ότι προτεραιότητα έχει το μέλλον της χώρας και όχι η εξυπηρέτηση των μικροκομματικών σκοπιμοτήτων».
|
