Σεβαστοί πατέρες
κ. Πρόεδρε της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας, Γιώργο Βαρυθυμιάδη,
κα. Γενική Γραμματέα, Αθηνά Σωτηριάδου,
εκπρόσωποι των πολιτικών και στρατιωτικών αρχών
αξιότιμοι, κυρίες και κύριοι,
ανάμεσα στη μνήμη και στην απόδοση τιμών βρίσκεται η ευθύνη…
που μας επιτάσσει να συναντιόμαστε στο μνημείο της Γενοκτονίας εδώ στην πλατεία Αγίας Σοφίας, και σε πολλά άλλα μέρη σε όλη τη χώρα, και στην οικουμένη, όπου υπάρχει ελληνισμός, για να αποδώσουμε τιμές στα 353.000 θύματα,
..και να ανανεώσουμε τη δέσμευσή μας, ότι θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για το ιστορικό αιτούμενο, μέχρι να έρθει η ώρα που η 19η Μαΐου θα γίνει ημέρα δικαίωσης.
Και μπορεί να πέρασαν 105 χρόνια κι ίσως χρειαστούν πολλά ακόμα, αλλά η επίτευξη αυτού του στόχου θα έρθει μόνο αν κρατήσουμε ακατάλυτη τη σχέση του γένους μας με τις αξίες και τις παραδόσεις του.
Αν διαφυλάξουμε ακέραια τα ιερά κειμήλια που από θαύμα διέσωσαν από το μένος των δημίων τους, ξεριζωμένοι και κατατρεγμένοι οι πρόγονοί μας.
Αν διατηρήσουμε τη συνείδησή μας ζωντανή και στέρεη, μακριά από διχόνοιες, και καταφέρουμε να περάσουμε την ιστορική αλήθεια ατόφια στις επόμενες γενιές.
Σήμερα είναι ημέρα πένθους.
Απόψε τα κεφάλια χαμηλώνουν, τα μάτια υγραίνονται, οι εικόνες, οι μουσικές και τα μοιρολόγια ανακαλούν στη συλλογική μνήμη μας μαρτυρίες ανατριχιαστικές, γεγονότα που δεν τα χωράει ανθρώπου νους.
Δεν ήταν ο πόλεμος, πόλεμοι έγιναν κι αλλού, τέτοιο ξεκλήρισμα, τέτοια απανθρωπιά ταιριάζει μόνο σε Γενοκτονία.
Όσοι γλίτωσαν την καταδίωξη, έκαναν εδώ, στη νέα πατρίδα, τον καημό πείσμα για επιβίωση και την αξιοπρέπεια δύναμη δημιουργίας.
Και τα κατάφεραν.
Πότισαν με τον ιδρώτα τους κι όργωσαν με τα ίδια τους τα χέρια χωράφια λιγοστά και άγονα, ασχολήθηκαν με τις τέχνες, κόπιασαν, σπούδασαν παιδιά.
Προόδευσαν μαζί με την Ελλάδα.
Προχώρησαν μπροστά, όμως δεν ξέχασαν.
Δεν θυσίασαν ιδανικά στο βωμό του εκσυγχρονισμού
Δεν απεμπόλησαν το δικαίωμα στην αλήθεια, στο όνομα της συνύπαρξης
ούτε την αξίωση για αποκατάσταση στον στόχο της ευημερίας.
Μας κληροδότησαν ευθύνη βαριά αλλά τιμητική, να γίνουμε λαμπαδηδρόμοι της αδικαίωτης μνήμης των προγόνων μας, μέχρι η διεκδίκηση να νικήσει την απάθεια και η αλήθεια το ψέμα.
Το αίτημα για την καταδίκη της γενοκτονίας των Ποντίων δεν έπαψε ποτέ να είναι επίκαιρο, σήμερα όμως, γίνεται δραματικά επιτακτικό, αν η ανθρωπότητα δεν θέλει να ξαναζήσει τις τραγωδίες του προηγούμενου αιώνα.
Γι αυτό, από αύριο σηκώνουμε και πάλι φωνή διεκδίκησης, ζητώντας από τη διεθνή κοινότητα να αφυπνισθεί από το βόλεμα των ίσων αποστάσεων.
Η ισορροπία ανάμεσα σε θύτες και θύματα, τρέφει τον αναθεωρητισμό, την αυταρχικότητα και την τυραννία.
Απέναντί τους, ο πολιτισμένος κόσμος οφείλει να σηκώσει τα αναχώματα της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης, αν θέλει να υπηρετήσει την ειρηνική συνύπαρξη κι ευημερία των λαών.
Το αίτημα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων δεν είναι ποντιακό ζήτημα, είναι εθνικό με διεθνείς διαστάσεις. Όπως αδιάστικτα και κατηγορηματικά ανέφερε ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στη δήλωσή του με αφορμή την τραγική επέτειο.
Δεν ξεχνούμε, τιμούμε κι αγωνιζόμαστε μέχρι την τελική δικαίωση.
