Αυτό που ίσως να έκανε τη διαφορά μια μέρα σαν κι αυτή, θα ήταν, όχι μόνο να κάνουμε αυτό που θα έπρεπε όλο το χρόνο να πράττουμε, αλλά να αφιερώσουμε λίγο χρόνο σε όσους πράττουν το εντελώς αντίθετο.
Όχι μόνο να δείξουμε σε γονείς και παππούδες ή γιαγιάδες, πως είμαστε κοντά τους, τους σκεφτόμαστε, τους συμπαραστεκόμαστε και τους θέλουμε στις ζωές μας…
Αλλά να στηλιτεύσουμε κι εκείνους, που αντιμετωπίζουν τους ηλικιωμένους ως περιθώριο, ως βάρος, ως απόμαχους της ζωής.
Να τους καταδείξουμε. Να τους κάνουμε να αισθανθούν εκείνοι περιθωριακοί και κοινωνικά απορριπτέοι.
Γιατί δεν ξεχνάμε… Δεν ξεχνάμε ότι η Τρίτη Ηλικία του σήμερα, είναι οι γονείς που πάσχισαν για να παραδώσουν στην κοινωνία χρήσιμα τέκνα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ηλικιωμένοι, είναι εκείνοι που χτίσανε με τον ιδρώτα τους και μερικές φορές με το αίμα τους, όσα απολαμβάνουμε οι νεότεροι σήμερα.
Και επιτέλους, δεν ξεχνάμε, ότι κάθε άνθρωπος, κάθε προσωπικότητα, έχει πολλά να προσφέρει, ακόμα κι αν αυτά πηγάζουν στη σοφία της πείρας. Και κάθε άνθρωπος, δικαιούται να έχει πολλά να χαρεί… Ιδιαίτερα όταν έχει ήδη προσφέρει πάρα πολλά.
Ας επιτρέψουμε λοιπόν στους συμπολίτες μας που έχουν διαβεί το κατώφλι της Τρίτης Ηλικίας, να χαρούν την αγάπη μας, το σεβασμό μας, την προστασία μας, την παρέα μας, την χαρά μας… Ας τους αγκαλιάσουμε, είτε είναι γονείς, είτε μοναχικοί γείτονες, είτε άγνωστοι στον δρόμο…
Από την πλευρά της, η Πολιτεία, οφείλει να γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα της Τρίτης Ηλικίας, κάθε μέρα. Και το κάνει… Με κοινωνικές δομές, με προγράμματα βοήθειας στο σπίτι, με οργανισμούς που φέρνουν τους ηλικιωμένους κοντύτερα μεταξύ τους και κοντύτερα στην υπόλοιπη κοινωνία, με την ενίσχυση των οικονομικά ασθενέστερων συνταξιούχων, με καλύτερη και πιο προσιτή περίθαλψη.
Η Παγκόσμια Ημέρα της Τρίτης Ηλικίας είναι σήμερα… Η ώρα της Τρίτης Ηλικίας, για όλους, έρχεται αργά ή γρήγορα… Ας μην το ξεχνάμε ούτε αυτό. Και ας φερόμαστε στους ηλικιωμένους συμπολίτες μας, όπως θέλουμε να φέρονται και σ` εμάς, όταν θα έχουμε παραδώσει τα ηνία της κοινωνικής ευθύνης στις επόμενες γενιές.
Ο άνθρωπος δεν γερνάει όταν ασπρίζουν τα μαλλιά του, αλλά όταν μαυρίζει η καρδιά του.
