Κρατώντας πλέον στα χέρια της την προεδρία του Συμβουλίου της Ε.Ε. για το τρέχον εξάμηνο, η πατρίδα μας καλείται να εμπνεύσει και πάλι την Ευρώπη, διαχειριζόμενη αυτήν τη φορά μείζονες πολιτικές αλλαγές στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής οικογένειας, λες και η μοίρα της επεφύλαξε το προνόμιο να είναι εκείνη που θα φωτίσει το δρόμο προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Η διαχείριση κρίσιμων ζητημάτων της ευρωπαϊκής ατζέντας όπως η ανάπτυξη, η απασχόληση, η τραπεζική ένωση, η θαλάσσια πολιτική και η μετανάστευση, μας επιτρέπουν να αφήσουμε το δικό μας στίγμα στην προσπάθεια θωράκισης του κοινού ευρωπαϊκού οικοδομήματος, συνάμα όμως σηματοδοτεί το τέλος της κρίσης και την ανατολή μιας νέας, πιο ελπιδοφόρας ημέρας για την Ελλάδα, η οποία παύει να βαδίζει στους κακοτράχαλους δρόμους της ύφεσης και αρχίζει σταδιακά να αναπτύσσει ταχύτητα στη λεωφόρο της ανάπτυξης.
Η αναγνώριση των θυσιών του ελληνικού λαού, ο οποίος είδε το βιοτικό του επίπεδο να συρρικνώνεται σημαντικά, σε συνδυασμό με τα εγκωμιαστικά σχόλια για τη δημοσιονομική μας προσαρμογή από την ηγεσία της Κομισιόν, αναμφίβολα αυξάνουν περαιτέρω το διεθνές κύρος της πατρίδας μας και αποδεικνύουν πως η Ελλάδα παραμένει ικανός και αξιόπιστος εταίρος.
Αυτά τα θερμά λόγια όμως εκπέμπουν ένα ισχυρότερο μήνυμα, ότι δηλαδή τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο.
Η πατρίδα μας, για παράδειγμα, πέτυχε τη μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή που έγινε ποτέ, βιώνοντας τα αποτελέσματα της πλέον μακροχρόνιας και οδυνηρής ύφεσης που γνώρισε λαός της Ευρώπης μετά τον Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ταλαιπωρηθήκαμε, κάναμε την αυτοκριτική μας, αγωνιζόμαστε και να που στεκόμαστε και πάλι όρθιοι στα πόδια μας, κρατώντας τα ηνία της Ε.Ε. σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη χρονική περίοδο.
Η ελληνική επιτυχία όμως ήταν και επιτυχία όλης της Ευρώπης, μιας και η τελευταία κατάφερε να μείνει ενωμένη, διαψεύδοντας τις «Κασσάνδρες» που βιάστηκαν να προβλέψουν ότι οι θεμελιώδεις αρχές του κοινού ευρωπαϊκού μας σπιτιού είχαν υποστεί ανεπανόρθωτες… ρωγμές και άρα η… κατάρρευση ήταν θέμα χρόνου.
Για τους παραπάνω λόγους, η Ελληνική προεδρία είναι πολλά περισσότερα από συνεδριάσεις της Ολομέλειας στο Ζάππειο Μέγαρο και μια λιτή τελετή στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών.
Είναι η προεδρία της ελπίδας, της επιμονής, του θάρρους, της πίστης, της επίτευξης στόχων και της επιβράβευσης των προσπαθειών.
Είναι η απόδειξη ότι Ευρώπη δεν σημαίνει δυσνόητα κείμενα και στατιστικά στοιχεία με πιο βαρύνουσα σημασία από την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αλλά δημοκρατία, ανάπτυξη, ανταγωνιστικότητα, ευθύνη και αλληλεγγύη μεταξύ των λαών.
Αρχές και αξίες που λησμονήσαμε τους προηγούμενους θυελλώδεις μήνες και τις οποίες αρχίζουμε να ανακαλύπτουμε και πάλι μέρα με την ημέρα.
Τώρα λοιπόν που τα δύσκολα έχουν περάσει, ήρθε η ώρα να μιλήσουμε ανοικτά για μια νέα Ευρώπη που θα αντανακλά τα όνειρα του συνόλου των πολιτών της και δεν θα τους διαχωρίζει σε Βόρειους και Νότιους.
Για μια Ευρώπη που έχει αναγνωρίσει και αποδεχθεί τα λάθη του παρελθόντος, έχει επαναπροσδιορίσει τους κανόνες που τη διέπουν και η οποία θα μας χωρά όλους.
Ευρώπη, άλλωστε, είμαστε όλοι εμείς.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη εγγύηση για το μέλλον μας.
