Αξιότιμε Πρόεδρε της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία, κ. Βαρδακαστάνη,
Υψηλοί προσκεκλημένοι,
Κυρίες και κύριοι,
Καλημέρα και καλωσορίσατε στη Θεσσαλονίκη.
Είναι ιδιαίτερη η χαρά για εμένα να βρίσκομαι σήμερα ανάμεσα σας και να χαιρετίζω την επίσημη έναρξη της ημερίδας, που διοργανώνετε στην πρωτεύουσα της Μακεδονίας, με θέμα: «Η ένταξη της διάστασης της αναπηρίας και της προσβασιμότητας στα Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα και στα Προγράμματα Εδαφικής Συνεργασίας 2014-2020».
Η παρουσία μου εδώ είναι αυτονόητη, μιας και η θεματολογία της ημερίδας θίγει ένα από τα σημαντικότερα σε ευαισθησία ζητήματα των σύγχρονων κοινωνιών.
Κατά την άποψή μου, η επιχειρηματικότητα των ατόμων με αναπηρία θα πρέπει να αποτελέσει κατευθυντήριο άξονα πάνω στον οποίο θα στηριχθούν μια σειρά πολιτικών ένταξής τους:
-τόσο στην αγορά εργασία,
-όσο και στον ευρύτερο κοινωνικό ιστό.
Προσέξτε όμως, όταν αναφέρομαι στο επιχειρείν των ατόμων με αναπηρία δεν εννοώ μόνο την ίδρυση επιχειρήσεων.
Μιλάω για όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά, όπως είναι για παράδειγμα ο προγραμματισμός και η χάραξη στρατηγικής, που διακρίνουν τον επιχειρηματία ο οποίος δεν υπομένει, αλλά δημιουργεί ευκαιρίες για τον ίδιο και καθορίζει τη μοίρα του.
Ακριβώς, δηλαδή, όπως συμβαίνει και με την ιδιοσυγκρασία των περισσότερων ατόμων που αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα, οι οποίοι είναι συμφιλιωμένοι με τις δυσκολίες και καθημερινά δίνουν ένα συνεχή αγώνα για:
-καλυτέρευση της ζωής τους
-και ισότιμη αντιμετώπιση.
Σε όλους αυτούς τους ανθρώπους η Πολιτεία οφείλει να γίνει συμμέτοχος στα όνειρα και στις φιλοδοξίες τους.
Και από τη στιγμή που το όνειρο της επιχειρηματικότητας μπορεί να γίνει πράξη για όλους, μπορούν και πρέπει να το διεκδικήσουν και αυτοί.
Άλλωστε, όπως πολύ εύστοχα παρατήρησε και ο Γιάννης Τσαρούχης, το να μην μπορείς να πιστέψεις είναι ίσως η μεγαλύτερη αναπηρία.
Προσωπικά ανήκω στους θιασώτες της άποψης ότι ο τρόπος αντιμετώπισης της αναπηρίας αντανακλά την ποιότητα των δεσμών της κοινωνικής συνοχής και αποτελεί δείκτη:
-της κοινωνικής,
-συλλογικής
-και πολιτισμικής ωριμότητας
μιας χώρας.
Βαθιά πεποίθησή μου, επίσης, είναι ότι στην ελληνική κοινωνία η ισότιμη θέση των ατόμων με αναπηρία δεν πρέπει να αποτελεί αντικείμενο διεκδίκησης, αλλά δεδομένο.
Ήρθε, λοιπόν, η ώρα να πολεμήσουμε τις προκαταλήψεις και να συνειδητοποιήσουμε ότι κάθε άνθρωπος είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα, η οποία μπορεί να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο ανάλογα με:
-τις ικανότητες
-και τις δεξιότητες
που διαθέτει.
Όλοι είμαστε διαφορετικοί, όλοι όμως είμαστε ίσοι.
Για αυτό θα κλείσω το σύντομο χαιρετισμό μου λέγοντάς σας να συνεχίσετε να σκέφτεστε θετικά και να εργάζεστε ακούραστα για ένα καλύτερο αύριο.
Τολμήστε και επιχειρήστε.
Με αυτές τις σκέψεις συγχαίρω το προεδρείο της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με αναπηρία για τη διοργάνωση αυτής της εξαιρετικής ημερίδας και εύχομαι σε όλους:
-να χαιρόμαστε
-και να εκτιμούμε
το χάρισμα της ζωής.
Σας ευχαριστώ πολύ.