Στη μεγάλη προσπάθεια για την προστασία του περιβάλλοντος, τον πιο καθοριστικό ρόλο τον διαδραματίζει ο ενεργός πολίτης. Δεν αρκεί δηλαδή να δηλώνουμε περιβαλλοντικά ευαίσθητοι, αλλά να το αποδεικνύουμε σε κάθε πτυχή της δραστηριότητας μας.
Για αυτό και το Υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης, περνώντας από το στάδιο της ευαισθητοποίησης σε εκείνο της ενεργούς δράσης, προχώρησε σε μια σε συνειδητοποιημένη προσέγγιση των προβλημάτων του Θερμαϊκού Κόλπου.
Η ανταπόκριση στο κάλεσμα ευαισθητοποίησης που απευθύναμε προς τον επιχειρηματικό κόσμο της πόλης και όχι μόνο, προκειμένου να καλυφθεί χορηγικά το ποσό που απαιτείται ώστε να παραμείνει καθαρός ο άξονας του Θερμαϊκού κόλπου για το τρέχον έτος, απέδειξε ότι παρά τις δυσκολίες, οι Θεσσαλονικείς διακατέχονται τόσο από υψηλό αίσθημα περιβαλλοντικής ευαισθησίας, όσο και κοινωνικής ευθύνης απέναντι στην πόλη και στις ανάγκες της.
Αναμφίβολα ο Θερμαϊκός Κόλπος είναι αποτελεί άρρηκτο κομμάτι της καθημερινότητάς μας και «βιτρίνα» αυτής της πόλης.
Για αυτό και η προστασία του είναι ευθύνη όλων μας.
Δυστυχώς, όμως, τα προηγούμενα χρόνια του γυρίσαμε την πλάτη.
Δεν τον εκτιμήσαμε, δεν του δώσαμε την πρέπουσα σημασία και τον αντιμετωπίζουμε ως… δοχείο ανεξέλεγκτης απόρριψης κάθε λογής απορριμμάτων.
Ας μην αναρωτιόμαστε λοιπόν γιατί η κατάσταση του Θερμαϊκού κινδυνεύει να γίνει μη αναστρέψιμη.
Ας αναλογιστούμε τι πρέπει να κάνουμε, ώστε να μην υποστούν τα παιδιά μας τις συνέπειες της δικής μας αδιαφορίας.
Εξάλλου από αυτά δανειζόμαστε το περιβάλλον και σε αυτά οφείλουμε να το επιστρέψουμε καθαρό.
Ανήκοντας σε εκείνους που πιστεύουν ότι είναι θέμα αγωγής και εκπαίδευσης να καταλάβει ο κάθε πολίτης πως για τη διαφύλαξη κοινωνικών αγαθών, όπως είναι ο Θερμαϊκός, είμαστε συνυπεύθυνοι όλοι, το πρώτο βήμα που οφείλουμε να κάνουμε είναι η ενδυνάμωση της περιβαλλοντικής συνείδησης μέσα από την εκπαίδευση των παιδιών μας και τη δική μας ευαισθητοποίηση.
Η ανάληψη της ατομικής ευθύνης στα ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος και δη του Θερμαϊκού, μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία για ένα γόνιμο και ουσιαστικό διάλογο, βοηθώντας να γίνει μόνιμος τρόπος σκέψης η περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένη διαχείριση των υδάτινων πόρων.
Όχι για λόγους ανταγωνιστικότητας μεταξύ συναρμόδιων φορέων, αλλά ως χρέος προς τις επόμενες γενιές.
Ας παραδειγματιστούμε από τη Βαρκελώνη και τη Μασσαλία, πρότυπα δράσης μεσογειακών πόλεων, οι οποίες προσπάθησαν και πέτυχαν να αξιοποιήσουν το παραλιακό τους μέτωπο.
Το ερώτημα είναι, γιατί όχι και εμείς;
Θεόδωρος Γ. Καράογλου
Υπουργός Μακεδονίας και Θράκης